ശനിയാഴ്‌ച

നീണ്ടു നീണ്ടു നീണ്ടു നീളുന്ന പാളങ്ങള്‍

ബന്ധങ്ങളും ബന്ധനങ്ങളും ഇല്ലാതെ കാര്യങ്ങള്‍
ഇങ്ങനെ നീണ്ടു നീണ്ടു പോകും
ചില കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പ് കണ്ടാല്‍
ഏത് പൊട്ടനും വഴിപോക്കനും
പോകുന്ന വഴിയില്‍ ഒരു തൊഴി കൊടുത്തിട്ടേ പോകൂ .

നീണ്ടു നീണ്ടു നീണ്ടു പോകുന്ന റെയില്‍ പാളങ്ങള്‍
എത്ര ചരക്കുകള്‍ മുക്കീം മൂളീം
പൊകയൂതിയും ഊതാതെയും
അലറി വിളിച്ചും വിളിക്കാതെയും ഈ വഴി പോയേക്കുന്നു
ഒരു കൂസലും കൂടാതെ വീണ്ടും അതേ കിടപ്പ് .

ഒരിക്കലെങ്കിലും ഒന്നാകണം എന്നും
ഒരുമിച്ചിരിക്കണം എന്നും ഒരു ചെറിയ മോഹമെങ്കിലും
ഉള്ളില്‍ കാണാതിരിക്കില്ല
ഏതെങ്കിലും നാട്ടില്‍ എന്നെങ്കിലും ഒരുമിക്കാം
എന്നൊരു മോഹം അവയ്ക്കും ഉണ്ടാകാം
അതല്ലേ എത്ര നാളായി ഇങ്ങനെ
മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കിക്കൊണ്ട്‌
നീണ്ടു നീണ്ടു നീണ്ടു പോകുന്നത് .

ഒരുമിച്ചിരിക്കാം എന്നോ
ഒരുമിച്ചു കിടക്കുകയോ നടക്കുകയോ ചെയ്യാം എന്ന
മോഹം കൊണ്ടാകാം
മഞ്ഞ് മൂടിയ രാവിലെയും രണ്ട് കുണ്ടന്മാര്‍
മുഖത്തോട് മുഖത്തോട് നോക്കി
നീണ്ട് നീണ്ട് നീണ്ട് അങ്ങനെ പാര്‍ക്കില്‍
മഞ്ഞായാലും മഴയായാലും
 നീണ്ട് നീണ്ട് നീണ്ട് നീട്ടി അങ്ങനെ
നീണ്ട നീണ്ട പാളങ്ങളില്‍ കൂടി
എത്ര വണ്ടികള്‍ കയറി പോകാം .

ഇനിയും ഒരുമിച്ചിരുന്നുള്ള
കൊതി മാറാതിരുന്നിട്ടാകാം
ഉണങ്ങിപ്പോകുന്ന മരത്തില്‍ നിന്നും
അവസാനത്തെ ഇല
ഒരു വിലാപത്തോടെ വിട പറയുന്നത്
പോകാതിരുന്നുകൂടെ എന്ന് മരമോ
ഒരുമിച്ചിരുന്ന കൊതി മാറിയില്ല
എന്ന് ഇലയോ പറയുന്നുണ്ടാകണം
താഴെ കൊഴിഞ്ഞ ഇലകളുടെ ശവ മഞ്ചം , എങ്കിലും !
പോകാതിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ലല്ലോ

ബന്ധങ്ങളോ ബന്ധനങ്ങളോ ഇല്ലാത്ത
നീണ്ട് നീണ്ട് നീണ്ട് പോകുന്ന എത്രയോ കാര്യങ്ങള്‍
ഒരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത ചില അസംബന്ധങ്ങള്‍ .

4 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

Sureshkumar Punjhayil പറഞ്ഞു...

Jeevitham pole...!

Manoharam, Ashamsakal...!!!

siva // ശിവ പറഞ്ഞു...

മരത്തിന്റെയും ഇലയുടെയും ചിന്തകള്‍ ഏറെ ഇഷ്ടമായി...

ഭൂതത്താന്‍ പറഞ്ഞു...

ബന്ധങ്ങളോ ബന്ധനങ്ങളോ ഇല്ലാത്ത
നീണ്ട് നീണ്ട് നീണ്ട് പോകുന്ന എത്രയോ കാര്യങ്ങള്‍
ഒരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത ചില അസംബന്ധങ്ങള്‍ .

nanda പറഞ്ഞു...

നീണ്ടു നീണ്ടൂ നീണ്ടൂ നീണ്ടു പോയെങ്കിൽ എന്നാശിച്ചു പോകുന്നു ..ഈ കവിതയും
വായിക്കാൻ നല്ല രസമുണ്ട്